- cığcığa
- 1.is. etnoq.1. Gəlin gedən qızların başına salınan qızıl parıltılı bəzək şeyi. Gəlinin və yengələrin duvaqları aşağı salındı, üzlərinə duvağın üstündən cığcığa taxılmışdı. Ç.. // Bəzək üçün gəlinlərin başına səpilən parıltılı, ala-bəzək pərəklər. Gəlinin üzünə ağ-sarı pərəklər yapışdırıb, başına parlaq cığcığa tökdüklərindən onun hər tərəfi parıldayırdı. M. S. O..2. Cığcığa kimi şax şey haqqında. <Hacı Novruz:> Cığcığa əsginazlar vermişəm, sarı qızıllar sayıb işlətmişəm. Ə. H..2.is. bot. Çiy-çiy yeyilən, yaxud qutabın içinə qoyulan yabanı ot.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.